CZW Ciekawostki - historia

CZW jest najbardziej hardcorową  federacją świata założoną przez Johna Zandiga  w 1999 roku z początku Zandig pracował tylko z 4 zawodnikami a byli to  Ric Blade, Nick Gage, Justice Pain oraz Lobo Zandig uczył ich i szkolił.

12 lutego 1999 r to wtedy odbyła się pierwsza gala CZW w New Jersey . Gala ta nie pokazywała nam niczego co widzimy teraz w CZW. W main evencie doszło do 4 Way Dance Matchu, w którym wystąpiło dwóch z czterech kursantów Zandiga, a byli to Nick Gage oraz Justice Pain. Mimo małej gali pokazali sięz bardzo dobrej strony.

 CZW  zaczęło się nieco rozpędzać i miesiąc później 27 marca 1999 roku zorganizowało raz jeszcze galę w New Jersey. Gala została nazwana "Staple Gun" i na tej gali rozpoczęła się rewolucja w CZW, która nazywa się "Ultraviolence". Na tej gali doszło do Royal Rumble matchu którego zwycięzca stał się pierwszym mistrzem CZW , zwycięzcą  został  Nick Gage eliminując Zandiga. Jednak podczas tej gali zwycięstwo Gage'a nie był najważniejszy. Najważniejszym wydarzeniem tamtej gali był main event, w którym Nick Gage walczył z Lobo w Staple Gun Ladder Matchu. Fani zgromadzeni na gali dostali całkiem sporą "porcję" hardcoru od CZW, nowego mistrza oraz to że CZW jako podstawę swojego działania podało feudy. Przyszłość dla CZW była jasna. Letnie miesiące 1999 roku minęły bardzo szybko pod znakiem feudów. Zandig bardzo dobrze znał się na wyszukiwaniu nowych talentów i zwerbował do swojej federacji Trent'a Acid'a, Johnny'ego Kashmere, Reckless Youth'a, Nick'a Berk'a a także byłego żołnierza marynarki wojennej USA, Wifebeater'a. Wifebeater oficjalnie zadebiutował w CZW, 21 sierpnia 1999 roku, podczas gali, która została nazwana "Pyramid of Hell". Ktoś mógłby powiedzieć, że była to gala na której walczyła cała scena niezależna, która mówi o CZW. Main eventem gali był tytułowy "Pyramid of Hell", w którym zmierzyli się John Zandig w teamie z Nick'em Gage'm przeciwko Lobo, który był w team'e z Ric'em Blade'm. Walka była brutalna, z moonsaultem z wysokości 20 stóp nad ziemią , stołami, pinezkami, powerbombami wśród publiczności oraz elbow drop'em z dachu na płonące się stoły . Był to duży "zastrzyk" ultraviolentu i zarazem wielkiej brutalności, będącej w CZW. Można powiedzieć, że hardcorowy wrestling nie istniałby gdyby nie duży wkład w to CZW. Rok 1999 zbliżał się ku końcowi a w CZW nie myślano ani trochę o zamknięciu federacji. Federacja silnie "stąpała" po ziemi i promowała hybrydowy styl wrestlingu. Był to czas w którym CZW mogło zamknąć bardzo dobrze rok swojego debiutu. I tak właśnie się stało. Ostatnią galą CZW w 1999 roku było...Cage of Death. Normalny wrestling, z klatką ze stali otaczającą ring, cóż mogłobyć brutalniejszego ? W CZW...coś jeszcze bardziej. Na szczycie klatki znajdowała się platforma, poza tym w samej klatce były jarzeniówki, znak drogowy, kendo stick, jedna część klatki była pod prądem, był kaktus oraz inne rzeczy masowego użycia. W pierwszym Cage of Death Matchu spotkali się Lobo z Justice Painem. Był to czas "Ultraviolentu".
W 2000 roku  Grono fanów CZW powiększało się, chcąc coraz więcej przemocy. CZW zaczęło organizować gale w Sewell, New Jersey ale także nawiązało kontakt z japońską federacją "ultraviolent'ową" czyli  Big Japan Pro Wrestling(BJPW), co dało serię walk zawodnikó  CZW w Japonii, nazwane później jako tzw. "World War 2000". Do CZW były ściągane największe gwiazdy hardcoru, chociażby takie jak: "Undisputed King of Hardcore" Ian Rotten, Mad Man Pondo oraz Axl Rotten. Hardcore w CZW nie był jedyną rzeczą która "ewoluowała", w federacji pojawiały się młode talenty jak chociażby The Haas Brothers mający wielki potencjał. Jednakże "Ultraviolent" w CZW rozwinął się niesamowicie i były toczone w federacji nowe rodzaje walk jak: Fans Bring the Weapons, Barbed Wire, Stretcher Matche, głównie w main eventach gal. Wczesne miesiące 2000 roku wstrząsnęły sceną niezależną, z całej brutalności wystawianej przez federację Zandiga. Latem w CZW nastał czas na feudy. Oprócz hardcoru, w CZW trwała wojna o Jr. Heavyweight Title pomiędzy Ric'em Bladem a Justice Painem. Pomiędzy tą dwójką został stoczony Stretcher Match na gali "Living Hell". Później pomiędzy Pain'em a Bladem został stoczony Scaffold Cage Match, przez co CZW dało do zrozumienia iż można bardzo łatwo połączyć hardcore z high flying'em. Sama walka była bardzo dobra i można powiedzieć iż dzięki niej CZW jeszcze bardziej zaistniało na scenie niezależnej. Lato minęło i zbliżał się dużymi krokami czas na drugi w historii Cage of Death. Wszystko toczyło się wokół właśnie tej gali. CZW zdecydowało się dać jeszcze większy upust "mocy ultraviolentu". Jedna z gal CZW miała odbyć się w Sewell, New Jersey, jednakże władze stanowe nie zgodziły się na to. Dzięki takiej decyzji, CZW było zmuszone po raz pierwszy zorganizować galę na otwartej przestrzeni w New Jersey. CZW finalnie zorganizowało galę "They Said it Couldn't be done", w której doszło poraz pierwszy w historii do 200 Lighttube Death Matchu. Pomiędzy linami ringu było rozstawionych 200 jarzeniówek, a sam typ walki jest jednym z najbrutalniejszych o ile nie najbrutalniejszym w CZW do chwili obecnej. W tej pamiętnej walce spotkali się Nick Gage oraz Wifebeater. Ikony hardcoru dały popis swoich możliwości, a widownia chyba wreszcie zaczęła rozumieć i dażyć respektem "Future of Hardcore" Nick'a Gage'a a także Wifebeater'a. Szybko przyszedł koniec 2000 roku. Fani CZW myśleli już o świętach i o nowym roku. Jednak koniec roku był czasem na...Cage of Death 2 ! W drugim Cage of Death Matchu spotkali się Lobo z John'em Zandig'em, a dodatkowo na "szali" było rzucone CZW World Title. Zgodnie z oczekiwaniem, walka obfitowała w "Ultraviolent", jednak podczas walki pojawił się Justice Pain i w ten sposób doszło do rematchu pierwszego CoD. Zmęczony Lobo, był ofiarą w tej walce i zaliczył potężnego bumpsa z platformy na szczycie klatki na stół z drutem kolczastym, stojącym na ringu. Justice Pain  wygrał walkę  i tym samym zdobył CZW World Title stając się heel'em nr.1 w CZW. 
 W 2001 rou, CZW istniało już 2 lata na scenie niezależnej. Po pojawianiu się CZW w Japonii, federacja Zandiga pojawiła się także w Europie, a dokładniej w Anglii w miejscowości Birmingham , gdzie głównie Zandig oraz Wifebeater toczyli krawe pojedynki z tamtejszymi wrestlerami. Gdy  ECW, w CZW pojawiły się dawne gwiazdy zasłużonej dla całego świadka wrestlingowego federacji. Nie sposób wymienić takich gwiazd jak: Yoshihiro Tajiri, Super Crazy oraz "Innovator of Violence" Tommy Dreamer. Coraz więcej fanów wrestlingu dowiadywało się o CZW. Jakość CZW w 2001 przeszła niesamowite przeobrażenia, dając mix technicznego wrestlingu reprezentowanego przez Nick'a Berk'a i Reckless Youth'a, high flying'u - Ruckus, Ric Blade, Trent Acid czy w końcu hardcoru - Nate Hatred, Nick Gage, Wifebeater. Roster CZW był silny, w koło dużo zmieniało się ale roster był taki sam. Tradycja stawała się dużą częścią CZW, z corocznym Cage of Death. Jednak to był czas dla cruiserów, którzy wyróżniali się ponad innymi. CZW doceniało cruiserów, dlatego też w 2001 roku zorganizowało pierwszą edycję, wszystkim bardzo dobrze znanego turnieju "Best of the Best". Turniej odbył się 19 maja w Sewell, New Jersey. W turnieju wzięło udział 12 wrestlerów wagi lekkiej. A były wśród nich takie znakomitości jak: Juventud Guerrera, Minoru Fujita, W*inger, Red, Briscoe Brothers czy też Trent Acid. Była to niesamowita noc, tak naprawdę pierwsza tak ogromna w historii CZW. Walki były wręcz zdumiewające i właśnie ta 12-tka pokazała iż potrafi zrobić świetną galę. CZW rosło w siłę i dzień 8 czerwca 2001 przeszedł do historii jako dzień emisji pierwszego "Fake You TV", czyli programu CZW w lokalnej telewizji. Podczas pierwszego "Fake You TV", pokazano fragmenty z gali "Take One". Zdecydowanie CZW stawało się coraz większe i coraz lepsze, po 2,5 roku od debiutu Ric'a Blade'a, Justice Pain'a, Nick'a Gage'a oraz Lobo. Ta 4-ka stoczyła 4 Way Dance Match w #1 Contendership'e po CZW World Title. Każdy z nich dał z siebie po 110%, walcząc w całej arenie ale tylko jeden z nich wziął na siebie ryzyko wyższego stopnia. Tym człowiekiem był Ric Blade. Blade położył Pain'a na dwóch stołach, po czym wszedł na dach, znajdujący się 25 stóp nad ziemią. Tłum ludzi na stojąco ogladało, jak Ric Blade wykonuje senton bomb z dachu . Stoły zostały rozbite a tym samym Justice Pain. Ten wyczyn wstrząsnął publicznością. Kość goleniowa Blade'a została rozstrzaskana w 3 miejscach od masywnego upadku. Lekarze powiedzieli mu, że nie będzie mógł walczyć ale Ric Blade odzyskał formę i po jakimś czasie powrócił znów na ring. Jednak cała ta historia nie skończyła się i Blade był wkurzony na John'a Zandig'a, czyli człowieka który go szkolił. Blade czuł, że nie było żadnego poparcia od właściciela CZW i informacje o nastroju Blade'a w stosunku do Zandiga wyciekły w internecie. Blade przeklął Zandiga, czyli człowieka któremu pomógł zbudować CZW ale kiedy Blade potrzebował pomocy, nie uzyskał jej. CZW i Ric Blade postanowili rozstać się. Ponieważ czas biegł dalej, CZW żyło nadal swoim życiem. Ultraviolent szedł silniej, niż kiedykolwiek i w tym czasie pojawiła się "Sicw CZW nowa, młoda gwiazda. Tym człowiekiem był k" Nick Mondo. Cofając się do 2000 roku, podczas "Living Hell" Mondo nie zrobił zbytniego wrażenia na fanach CZW. Mondo w teamie z Blade'm toczył świetne walki przeciwko Backseat Boys ale Mondo czuł, że to był czas na "ultraviolent". Rywalizowawszy w 6 Man Tag Team, Ultraviolent Death Matchu podczas "H8 Club Dead?", nastąpiły prawdziwe narodziny "Sick" Nick'a Mondo. Później, 18 sierpnia podczas "Tables, Ladders and Violence" Mondo walczył w TLV Matchu a jego przeciwnikami byli Nick Berk oraz Nick Gage. Wszyscy zaczęli rozpoznawać brutalność Mondo po używanym drucie kolczastym, jarzeniówkach, stołach i innych rzeczach. Rok 2001 zbliżał się  szybko ku końcowi i pomału nastawał czas na Cage of Death 3. Jednak CZW potrzebowało nowego "domu". I stało się, "domem" CZW stało się...ECW Arena czyli Viking Hall ! 15 grudnia 2001 roku odbyła się gala Cage of Death 3 i zgromadziła ona niebagatelną ilość widzów w postaci 1300 i 300 przy drzwiach ! Cage of Death 3 było tak naprawdę największym wydarzeniem w historii CZW. Brutalność czekała na Cage of Death Match, w którym spotkali się CZW World Champion - Justice Pain oraz Wifebeater w walce o CZW World Title. Doświadczenie miało dużo do powiedzenia w tej walce. Walkę wygrał Pain, przy 1300 wrzeszczących fanach. Na koniec gali nastąpiła "inwazja ECW" na CZW i będzie to zapewne niezapomniany segment, kiedy to spod ringu przy użyciu piły łańcuchowej wyjawił się wszystkim The Sandman, który pobił "kompanów" z ECW. Był to tylko jednorazowy występ Sandmana.

W 2002 roku CZW zaczęło regularnie organizować galęw swoim "domu ".   12 stycznia 2002 roku, CZW zorganizowało w ECW Arena galę "Answering the Challenge", a tym samym rozpoczęła się jeszcze większa wojna z XPW - Xtreme Pro Wrestling, czyli federacją "króla" porno imperium - Rob'a Blacka. The Messiah pracował w XPW kilka lat i był tam Heavyweight Championem. Jednak kiedy pojawiły się pogłoski o jego romansie z żoną Rob'a Blacka - Lizzy Borden Messiah został zwolniony. Messiah po straceniu pracy w XPW znalazł zatrudnienie właśnie w CZW. Za Messiah'em do Filladelfi ruszyli także jego rywale z XPW. Messiah zadebiutował w CZW na wspomnianej wcześniej gali "Answering the Challenge" i był tajemniczym przeciwnikiem Justice Paina w walce o CZW World Title. Walkę wygrał ostatecznie Pain a sam match był bardzo dobry, jednak bez żadnych dyskusji trzeba powiedzieć iż The Messiah stał się "skarbem" CZW. Na początku 2002 roku rozpoczynały się wszelakie feudy ale głównym feudem tego roku była konfrontacja Lobo z szefem CZW - John'em Zandig'em. Lobo czuł, że on mógłby prowadzić CZW lepiej i chciał aby federacja była jego, jednak Zandig nie rezygnował z kontroli dla nikogo. Lobo twierdził, że Zandig sprowadzi CZW do ziemi.  Większość gal w 2002 roku była oparta właśnie na tym feudzie.W CZW zakładano (zakłada się do dnia dzisiejszego) iż można "wyprodukować" pięcio gwiazdkowy "ultraviolent", dlatego też latem 2002 roku doszło do pierwszego w historii CZW Ultraviolent Tournament of Death ktory od tamtej pory odbywa się co roku . Pierwszym zwycięzcą tego turnieju został :  Wifebeater, 
 Wojna która trwała pomiędzy CZW a XPW wydawała się nie rozstrzygnięta. Wkrótce taki stan rzeczy pogorszył się i jeszcze w 2002 roku z CZW do XPW przeszli M-Dogg 20 oraz Josh Prohibition. Na początku 2003 roku nastąpiła rzecz praktycznie niemożliwa, do XPW przeszedł...Justice Pain ! Pain traktował CZW jak swój dom, federacja ta dała mu bardzo wiele i w ciągu zaledwie 2 lat stał się jej czołową postacią. Jednak głównie względy ekonomiczne dały o sobie znać i Justice przeszedł do konkurencyjnego Xtreme Pro Wrestling, gdzie nie miał już takiej wysokiej pozycji jak w CZW i musiał generalnie zadowolić się walkami w death match'ach m.in. z Supreme. To nie był koniec złych wiadomości dla CZW, które wynikły na początku 2003 roku. Niedługo po odejściu Pain'a do CZW pojawiła się jeszcze jedna wiadomość, jeszcze gorsza niż ta wcześniejsza. XPW przejęło ECW Arena w dzierżawę a tym samym CZW nie mogło organizować w tej hali gal ! Tak więc, Zandig musiał poszukać innego miejsca, gdzie mógłby organizować gale. 18 stycznia 2003, CZW zorganizowało pierwszą galę w nowym roku a zarazem w innej hali, nazwanej "New CZW Arena" znajdującej się także w Filadellfi.


 W CZW działo się jeszcze dużo rzeczy ale żeby was ni zanudzić to napisałem najważniejsze ;). Na koniec Warto dodać że przez te 14 lat CZW stało się z nie znanej na bardzo bobrze znaną organizacją . 
W następnej części opiszę wrestlerów którzy wystepowali w CZW a teraz można ich spotkać w TNA WWE i ROH :)  

Autor: Pawlo